Przejdź do zawartości

Jelena Wałowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jelena Wałowa
Елена Валова
Ilustracja
Jelena Wałowa i Oleg Wasiljew (1983)
Reprezentacja

 ZSRR

Data i miejsce urodzenia

4 stycznia 1963
Leningrad

Wzrost

155 cm

Konkurencja

Pary sportowe

Partner sportowy

Oleg Wasiljew

Trener

Tamara Moskwina

Klub

Trud Leningrad

Zakończenie kariery

1988

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
złoto Sarajewo 1984 łyżwiarstwo figurowe
(pary sportowe)
srebro Calgary 1988 łyżwiarstwo figurowe
(pary sportowe)
Mistrzostwa świata
złoto Helsinki 1983 pary sportowe
złoto Tokio 1985 pary sportowe
złoto Budapeszt 1988 pary sportowe
srebro Ottawa 1984 pary sportowe
srebro Genewa 1986 pary sportowe
srebro Cincinnati 1987 pary sportowe
Mistrzostwa Europy
złoto Budapeszt 1984 pary sportowe
złoto Göteborg 1985 pary sportowe
złoto Kopenhaga 1986 pary sportowe
srebro Dortmund 1983 pary sportowe
srebro Sarajewo 1987 pary sportowe
Odznaczenia
Order Przyjaźni Narodów Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Jelena Aleksandrowna Wałowa, po mężu Wasiljewa, następnie Gałusza, ros. Елена Александровна Валова (-Васильева, -Галуша) (ur. 4 stycznia 1963 w Leningradzie) – rosyjska łyżwiarka figurowa, startująca w parach sportowych z mężem Olegiem Wasiljewem. Mistrzyni olimpijska z Sarajewa (1984)[1], wicemistrzyni olimpijska z Calgary (1988)[2], 3-krotna mistrzyni (1983, 1985, 1988) i 3-krotna wicemistrzyni świata (1984, 1986, 1987), 3-krotna mistrzyni (1984–1986) i dwukrotna wicemistrzyni Europy (1983, 1987) oraz mistrzyni Związku Radzieckiego (1986).

Po zakończeniu kariery amatorskiej w 1988 roku Wałowa i Wasiljew występowali w rewiach łyżwiarskich do 1998 roku z przerwą w 1995–1997. Następnie Wałowa została trenerką łyżwiarstwa w Robert Morris University Island Sports Center w Stanach Zjednoczonych[3].

Biografia

[edytuj | edytuj kod]
Wałowa i Wasiljew (1987)

Rozpoczęła treningi w wieku zaledwie 7 lat – jej trenerami byli Tatjana Miszyna, Aleksiej Miszyn i Nina Monachowa. W związku z tym, że zdecydowała się na konkurencję par sportowych, jej trenerka Tamara Moskwina wybrała dla niej partnera Oleg Wasiljewa z którym występowała amatorsko w latach 1979–1988[4]. Wasiljew trzykrotnie odmawiał Moskwinie po nieudanych doświadczeniach z poprzednią partnerką Łarisą z którą jeździł jedynie 3 miesiące, ale w końcu zgodził się na partnerstwo z Wałową[5]. Do końca 1982 roku para nastawiona była na ciężką pracę, a Oleg musiał poprawić tężyznę fizyczną, aby móc wykonywać podnoszenia[5]. Wałowa i Wasiljew wywodzili się z Petersburga, co było na starcie minusem w rywalizacji z silną szkołą moskiewską[5].

Od sezonu 1982/1983 zaczęli odnosić sukcesy na arenie międzynarodowej. Pomimo braku startu na mistrzostwach ZSRR 1983 z powodu kontuzji Wasiljewa, który miał złamaną szczękę, wystartowali na mistrzostwach Europy i zdobyli srebro[5]. Wasiljew potwierdził później, że ich start był wtedy możliwy ze względów politycznych i starań ich trenerki Moskwiny[5]. Następnie zdobyli tytuł mistrzów świata i zaczęli być pretendentami do złota olimpijskiego na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1984 w Sarajewie.

Ze względu na trwający upadek Związku Radzieckiego i śmierć kolejnych rządzących (w tym jednego podczas igrzysk) łyżwiarze figurowi z ZSRR nie mogli okazywać zbyt dużej radości podczas swoich występów[5]. Po zdobyciu pierwszego tytułu mistrzów Europy 1984, w zawodach olimpijskich Wałowa i Wasiljew pokonali parę amerykańską Kitty Carruthers / Peter Carruthers i swoich rodaków, parę Łarisa Sielezniowa / Oleg Makarow zdobywając tytuł mistrzów olimpijskich. Za zwycięstwo otrzymali 500 dolarów[5].

Po igrzyskach, już jako małżeństwo postanowili kontynuować karierę łyżwiarską. W kolejnych sezonach zdobyli mistrzostwo świata 1985 i dwa srebrne medale w dwóch kolejnych latach. Na arenie europejskiej wywalczyli dwa tytuły mistrzów Europy (1985, 1986) i medal srebrny w 1987 roku. Przed kolejnymi igrzyskami największymi rywalami Wałowej i Wasiljewa byli ich rodacy – Jekatierina Gordiejewa i Siergiej Grińkow. Na igrzyskach olimpijskich 1988 w Calgary wywalczyli wicemistrzostwo olimpijskie przegrywając właśnie z parą Gordiejewa / Grińkow.

Z kolei po zakończeniu kariery amatorskiej w 1988 roku Wałowa i Wasiljew jeździli razem w rewiach łyżwiarskich Toma Collinsa i Michaela Rosenberga, tourach w Australii, Rosji oraz krótko w Holiday on Ice pomimo rozwodu w 1992 roku. W 1989 roku zostali jednymi z pierwszych radzieckich sportowców, którzy bez utraty obywatelstwa mogli podpisać kontrakt na współpracę z amerykańską firmą i w ten sposób zwiększyć swoje zarobki[4]. Przerwali karierę profesjonalną w 1995 r. gdy Jelena zaszła w ciążę z drugim mężem i ostatecznie zakończyli wspólne sezonem 1997/1998[4].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1984–1992 Wałowa i jej partner sportowy Oleg Wasiljew byli małżeństwem[3]. Jej drugim mężem został German Gałusza z którym ma syna Romana (ur. 1996). W 1997 roku osiedliła się z rodziną w Stanach Zjednoczonych.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Z Olegiem Wasiljewem

Zawody 79–80 80–81 81–82 82–83 83–84 84–85 85–86 86–87 87–88
Międzynarodowe[3]
Igrzyska olimpijskie 1 2
Mistrzostwa świata 1 2 1 2 2 1
Mistrzostwa Europy 2 1 1 1 2
Grand Prix International St. Gervais 2
Nebelhorn Trophy 1
NHK Trophy 1
Prize of Moscow News 6 3 3 1 2
Skate America 3 1
Krajowe[3]
Mistrzostwa ZSRR 3 2 1

Nagrody i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Figure Skating at the 1984 Sarajevo Winter Games: Mixed Pairs. Sports Reference. [dostęp 2019-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-22)]. (ang.).
  2. Figure Skating at the 1988 Calgary Winter Games: Mixed Pairs. Sports Reference. [dostęp 2019-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-20)]. (ang.).
  3. a b c d Sports Reference – Yelena Valova. Sports Reference. [dostęp 2019-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-09)]. (ang.).
  4. a b c Barry Mittan: Vasiliev Guides Top Russian Pairs. Golden Skate, 2004-02-22. [dostęp 2019-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-06)]. (ang.).
  5. a b c d e f g Андрей Симоненко: Олег Васильев: каждый мой шаг в жизни - против движения. 2016-02-29. [dostęp 2019-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-05)]. (ros.).
  6. World Hall of Fame Members. World Figure Skating Museum and Hall of Fame. [dostęp 2018-12-31]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]